„Urodził
się w
szwedzkojęzycznej
rodzinie jako Johan Julius Christian Sibelius. Pomimo szwedzkiego
pochodzenia rodzice posłali go do fińskojęzycznej
szkoły. Od 1885 roku studiował prawo na Uniwersytecie w Helsinkach,
następnie zaś kompozycję u Szweda M. Wigeliusa i grę na
skrzypcach. Przez
dwa lata (1889/1890) był uczniem A. Beckera w Berlinie.
W 1890/1891 w Wiedniu
u R. Fuchsa i K. Goldmarka, po czym wrócił do Finlandii. Niedługo
potem stworzył pierwsze dzieła (Kullervo
1892, 4
legendy z Kalevali
1895), które odniosły duży sukces. Podróżował po Europie
(Wielka
Brytania, Niemcy,
Włochy) i USA.
W
swej twórczości nawiązywał do fińskiego folkloru,
czerpał także inspirację z poezji i literatury
narodowej. Komponował utwory na skrzypce, wiolonczelę,
fortepian oraz
poematy
symfoniczne takie jak: Pieśń
wiosenna
i Finlandia.
Ta ostatnia stała się bardzo popularna w Finlandii i rozbudziła
uczucia patriotyczne wśród Finów. Poważnie zaniepokoiło to
władze Imperium Rosyjskiego, które rozpoczęły rusyfikację
należącej w tym czasie do terytorium rosyjskiego Finlandii. Inne
dzieła kompozytora: Oceanidy
op. 73 (1914), suita
Karelia
op.11 (1893) i (ostatnie) Tapiola
op. 112 (1926).
Po
roku 1926 Sibelius przestał komponować i osiadł w swoim domku
(który nazwał imieniem swojej żony – Ainola), w pobliżu
którego został też pochowany.”
http://pl.wikipedia.org/wiki/Jean_Sibelius
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz