niedziela, 29 maja 2016

Mięsko:)

Jest szynkowar, 

są domowe parzonki. Pycha. Jedyny konserwant to sól peklująca. No i przyprawy. Ja do schabu dałam podwójną porcję przypraw. A kurczaka pocięłam na kawałki i mocno je "zbiłam" Victorem. Przepisy wzięłam z Netu. Najprostsze: na schab (w całości) z szynkowara i na szynkę z piersi z kurczaka.
Upichcenie takiej wędliny trochę trwa:
- schab parzony: 48 godzin peklowania + 2,5 godziny parzenia+ 12 godzin schładzania w lodówce
- szynka z kurczaka: 12 godzin peklowania+2 godziny parzenia+ 12 godzin schładzania
Na pierwszy ogień poszedł schab. Namęczyłam się z nim przy upychaniu w szynkowarze, bo generalna zasada parzenia w szynkowarze brzmi: przyszykowane i przyprawione mięso jak najmocniej upchnąć. Mięso można upychać bezpośrednio w pojemniku, albo włożyć do pojemnika specjalny worek do parzenia i w nim mięso upychać. Ten drugi sposób jest lepszy, potem łatwiej worek wyjąć.
Zatem upchać mięso w szynkowarze, docisnąć wieczkiem ze sprężyną, zakręcić przykrywkę i do lodówki na określoną liczbę godzin peklowania.
  Szynkowar  z zapeklowanym mięsem wkłada się do garnka z ciepłą wodą. Wody musi być tyle, by była ponad poziom mięsa w szynkowarze.
Potem utrzymuje się temperaturę wody na jednym poziomie i doprowadza  mięso do wymaganej w przepisie temperatury. Dlatego dobrze mieć podczas parzenia dwa termometry- bagnetowy, wbity w mięso i taki do wody, umieszczony w garze.
Trzeba też wiedzieć, jak gotowiec wyciągnąć z szynkowara. Za pierwszym razem zrobiłam zgodnie z poleceniem w przepisie: odwrócić szynkowar do góry dnem i worek z szynką wytrząsnąć. Odwróciłam, próbuję wytrząsnąć...nic. Trochę sosu wyciekło. Próbuję mocniej potrząsnąć i stukam pięścią w denko…. Nic. Ciągnę za worek- powoli, z trudem wysuwa się do góry. No to znowu do góry dnem i… PLASK! Jak chlupnęło, to pół kuchni w sosie pływało. Dobrze, że chlupnęło do miski. Rozcięłam worek- pokazało się mięsko- cud. Kiedy robiłam następną szynkę, z piersi kurczaka, za radą Jaskóła, włożyłam pod worek 2 sznurki na krzyż tak, że końcówki wystawały nad worek. Przy wyjmowaniu gotowca pociągnęłam 4 końcówki równocześnie i worek elegancko wyjechał z szynkowara. Trzeci sposób- zlać boki szynkowara gorącą wodą, potem wyjąć worek z mięsem
Zrobiłam kilka zdjęć. Szynki z kurczaka nie sfotografowałam, ale też wyszła dobrze. Najważniejsze, że wyroby są bardzo dobre i zdrowe.
 Kropka w środku to ślad po termometrze.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz