Zamek, "Kulatina", "Sztramberskie Uszi" i kocert- Hukvaldy (cz.9)

 Zamek Hukvaldy w XVI wieku- rekonstrukcja zamku górnego

To ostatnia część relacji o grodzie/zamku w Hukvaldach. Trudno było 

znaleźć informacje na temat architektury samego zamku. Jedyna strona, 

na której znalazłam coś na ten temat, dotyczy zamków średniowiecznych 

i na szczęście jest po polsku.

Wszystko inne, o czym piszę, w związku z grodem, jest oparte na czeskich

 tekstach, tłumaczonych (niestety) przez translator. 

„Zamek wzniesiono na podłużnym szczycie wzgórza, którego zbocza 

opadają stromo w dół doliny. Kształt wzniesienia był głównym czynnikiem,

który wpłynął na plan zamku. Jego rdzeń z drugiej połowy XIII wieku 

otrzymał podłużną formę zbliżoną do owalu o wymiarach 55×27 metrów, 

ułożoną dłuższymi bokami na linii północny-wschód, południowy-zachód,

z uciętym wschodnim czubkiem. Z trzech stron obronę zapewniały strome

skarpy, z południowo – zachodniej przekopano dodatkowo przez grzbiet 

wzgórza rów. Wewnątrz obwodu murów, po północno – wschodniej stronie

dziedzińca wzniesiono główny budynek mieszkalny o długości dłuższego 

boku wynoszącej 20 metrów. Z jego najstarszej fazy budowy wiadomo 

jedynie, iż posiadał trzy pomieszczenia w przyziemu, do których wiodły 

dwa zachowane portale, a na pierwszym piętrze znajdowała się jedna 

duża komnata. Jeszcze w pierwszej połowie XIV wieku budynek został 

podwyższony o dodatkowe piętro. Po jego przeciwnej stronie, nad drogą 

dojazdową, fosą i bramą górowała cylindryczna wieża o 5,5 metrach 

średnicy. Zapewne pełniła ona funkcję stołpu, bez pomieszczeń 

mieszkalnych. Z jej górnych kondygnacji przejścia mogły prowadzić na 

chodnik obronny w koronie murów. Obwodowe mury obronne 

charakteryzowała znaczna grubość 3 metrów w przyziemiu. 

Przebito w nich po stronie południowej bramę, otwierającą się na 5-8 

metrowej szerokości międzymurze, wyznaczone przez zewnętrzy mur 

z początku XIV wieku od strony południowej i wschodniej. 

Pod koniec XIV lub na początku XV wieku na południe od rdzenia zamku 

rozwinęło się podzamcze, początkowo z zabudową wzniesioną 

w konstrukcji drewnianej lub szachulcowej.
plan zamku górnego wg D.Menclovej: I-pierwsza kondygnacja, II-druga 
kondygnacja, 1-wieża cylindryczna, 2-główny budynek mieszkalny, 3-brama,
 4-zbiornik na wodę, 5-przejście z kamiennymi herbami, 6-drewniane 
krużganki, 7-klatka schodowa, 8-budynek na miejscu międzymurza, 9-mur 
zewnętrzny, 10-furta, 11-studnia w piwnicy, 12-studnia na dziedzińcu
				

 W XV wieku zbudowano zachodni budynek, który wchłonął cylindryczną

wieżę od strony dziedzińca. Jego ciemne i małe pokoje na parterze 

prawdopodobnie były wykorzystywane do słynnego więzienia zamkowego.

 Górne piętro było natomiast zapewne użytkowane jako część rezydencji 

biskupiej, co sugeruje istnienie wykusza na pozostałościach wieży. 

W drugiej połowie XV wieku powstało także krótkie skrzydło południowe 

na terenie dawnego międzymurza. Połączono go z sąsiednim pałacem 

wschodnim za pomocą aneksu zawierającego spiralną klatkę schodową. 

Pałace wschodni i zachodni pierwotnie połączone były zadaszonym 

gankiem wieńczącym mury obwodowe. Dopiero później w północnej 

części zastąpił je pałac renesansowy biskupa Khuena, który znacząco 

zmniejszył obszar dziedzińca. Stanął on na miejscu zbiornika na wodę, 

a kolejny zbiornik lub być może studnia, znajdował się 

w południowo-wschodnim narożniku zamku. 

Budowa studni i renesansowego pałacu zakłóciła statykę budowli, 

która musiała zostać od północy podparta przyporami.”

 Tak wygląda obecnie mały dziedziniec, z którego wiedzie niezbyt duża 

brama na główny dziedziniec zamku. Wchodzi się po niewysokich schodkach 

Zastanawiam się, czy te schodki były zawsze, czy tylko czymś 

na wysokość wejścia podsypano.Schody wyglądają na bardzo stare.

W takim razie jeźdźcy, którzy przybywali do zamku, musieli zostawiać 

konie na tym mniejszym dziedzińcu. 

Dziwnie te schody wyglądają, ale ze względów obronnych, pewnie mała 

brama doskonale się spisywała. 

Wejście na główny dziedziniec.

To niebieskie za kratami to kukła damy- trochę dziwnie zrobiona, 

może straszy po nocach?. 

Widok od strony głównego dziedzińca.

Dziedziniec głównego zamku. Po prawej stronie jest budynek, po lewej 

mur z oknami- atrapami.

Brama, przez którą idzie się do najdalszej części grodu

Tak wygląda z drugiej strony. Po prawej stronie ruina dobudowanego 

później budynku.  
I wreszcie ostatnia brama- przez nią wchodzimy na placyk, gdzie jest

najstarsza studnia mur, resztki bastionów, a na nich punkty widokowe.

Jeszcze jeden widok na ruiny.

Strome schodki na prawy bastion, a raczej jego resztki z punktem 

widokowym.

A na górze taka ciekawostka 
Oraz widok na Łysą Górę.

W jednym z postów o grodzie, pokazałam zdjęcia masywnej budowli, 

która jest po prawej stronie głównej bramy i napisałam, że nie bardzo 

wiem, do czego ona służyła. 

 Na tej samej stronie, na której przeczytałam o architekturze głównego 

zamku, jest też kilka słów o tym „budynku”.

Nazywano go „Kulatiną”. A na jej temat można przeczytać:

„W odległości około 200 metrów od rdzenia zamku w kierunku zachodnim

 znajdowało się drugie wywyższenie terenu. Kwestia historii jego 

obwarowań nie jest do końca wyjaśniona. Starsza historiografia widziała 

na nim najstarszą część zamku, inna teoria mówiła natomiast o powstaniu

 tu warowni równolegle z zamkiem głównym (zamek Arnolda i biskupa 

Brunona na wzgórzu zachodnim). Najbardziej prawdopodobne wydaje się 

jednak, iż obwarowania zwane „Kulatina“ powstały w XIV lub dopiero 

w XV wieku, jako element fortyfikacji mający na celu odsunięcie wrogich 

wojsk od zamku głównego w związku z rozwojem broni palnej. Teorii tej 

może przeczyć jedynie fakt, iż już od 1400 roku w dokumentach 

źródłowych była mowa o dwóch zamkach w Hukvaldach. Jakby nie było 

obwarowania te otrzymały z grubsza kolistą formę o wymiarach 

35×27 metrów. Początkowo wykonane z drewna, z czasem przekształcono

w wieloboczny obwód muru obronnego. Jego wewnętrzna przestrzeń

została zbudowana niskimi budynkami po stronie zachodniej, od wschodu

bramę natomiast strzegła czworoboczna wieża, czy też budynek bramny, 

wysunięty poza obwód obronny. W ciągu XVI wieku wzgórze „Kulatina“ 

połączono obwarowaniami z zamkiem głównym. One także początkowo 

miały formę drewnianej palisady bądź częstokołu, lecz w XVI/XVII stuleciu

ostatecznie przekształcono je w mury dzielące wewnętrzną przestrzeń 

na przedbramie i dwa podzamcza, połączone aż pięcioma bramami 

(szóstą bramą był dawny wjazd na zamek górny).”

Na parkowej alei postawiono fajny "instrument". 

Jaskół dał koncert

 A po wyjściu z parku, kupiliśmy w sklepiku "Sztramberskie uszi", bo

być tak blisko Sztramberka i nie kupić jego "wizytówki, to było by

okropne zaniedbanie.

 O grodzie Hukvaldy krąży sporo legend. Niestety, nie ma 

ich tłumaczenia na polski. Z Hukvald pochodzi też wielki czeski

kompozytor, ale o nim napiszę w innym poście.

https://medievalheritage.eu/pl/strona-glowna/zabytki/czechy/hukvaldy

-zamek/

https://www.ic-hukvaldy.cz/hrad-hukvaldy