Samochody wyścigowe- Muzeum Tatry w Koprzywnicy (3)

Zdjęcia są dobrane losowo, niekoniecznie odpowiadają wymienionym modelom. Tylko zdjęcia dwóch współczesnych samochodów wyścigowych są odzwierciedleniem opisu.

Na filmach znajdują się wszystkie omówione modele. Nie filmowałam wszystkich metryczek, bo zajęłoby to zbyt dużo czasu. Można za to zobaczyć manekiny w strojach sportowych, odpowiednich do samochodów wyścigowych, nagrody-wieńce, dyplomy, akcesoria samochodowe oraz silniki.

Samochody z Koprzywnicy, od początku produkcji, brały udział w różnych

wyścigach i zawodach. Zmodyfikowane do tego celu pojazdy, występowały

niemal w każdej z serii modelowej. Pierwszy czysto wyścigowy 

egzemplarz specjalny został zbudowany w 1900 roku dla barona 

Theodora von Liebiega, który był pośrednio zaangażowany w narodziny 

Präsidenta.

Pierwsze modele z koncepcją podwozia Tatra i silnikiem chłodzonym 

powietrzem, zwłaszcza Tatra 11 i Tatra 12, odniosły również duże sukcesy

w wyścigach samochodowych, które zyskały popularność nie tylko 

w Czechosłowacji, ale także za granicą. 

„Już w 1921 roku Tatra zbudowała dwa samochody wyścigowe typu T, 

napędzane czterocylindrowym rzędowym silnikiem OHC o pojemności 

3,5 litra i mocy 40 kW (55 KM). Josef Veřmiřovský zajął tym samochodem

drugie miejsce już podczas pierwszego startu w Ecce Homo w Šternberku.

 Wystarczała mu prędkość maksymalna 120 km/h. W tym samym roku 

powstały dwa otwarte samochody wyścigowe typu U 

z sześciocylindrowym rzędowym silnikiem o pojemności 5,3 litra 

i mocy 54 kW (73 KM)i rozwijającym prędkość maksymalną 140 km/h.

Oba te rzadkie typy wyścigów są eksponowane w Muzeum Tatrzańskim 

w Koprzywnicy.

Jak smakuje sportowy sukces, przekonała się także słynna Tatra 11 

z chłodzonym powietrzem silnikiem z przodu, szkieletową ramą 

i napędem na tylne koła. W 1925 roku wyścigowa wersja tego typu wzięła

udział w słynnym włoskim wyścigu Targa Florio i zdobyła dwa pierwsze 

miejsca w kategorii poniżej 1,1 litra. Na cześć tego wyniku sportowe 

wersje typu T11 otrzymały nazwę Targa.

Na filmie samochody sportowe są w dalszej części

Do samochodów sportowych, przynajmniej z nazwy, można zaliczyć także

Tatrę 57 A Sport z 1936 r. Dwudrzwiowy, trzymiejscowy roadster (trzecie 

siedzenie awaryjne znajdowało się z tyłu) napędzany był chłodzonym 

powietrzem silnikiem czterocylindrowy silnik o pojemności 1155 cm3 

i mocy zaledwie 15 kW (20 KM). 

Popularność zyskała także wygodniejsza, sportowa wersja typu T75 

z atrakcyjną płetwą na rufie.

Również pierwszy seryjnie produkowany aerodynamiczny samochód Tatra 

T77 z chłodzonym powietrzem, trzylitrowym silnikiem V8 umieszczonym 

z tyłu, wziął udział w słynnym wyścigu „1000 Czechosłowackich mil”, 

gdzie w klasyfikacji absolutnej zajął czwarte miejsce.

Po zakończeniu II wojny światowej w Koprzywnicy zaczęto opracowywać 

aerodynamiczny samochód turystyczny T600, napędzany czterocylindrowym

płaskim silnikiem o pojemności dwóch litrów, chłodzonym powietrzem.

Produkcja seryjna rozpoczęła się w połowie 1948 roku i wkrótce potem 

T600 czy Tatraplan pojawił się na licznych konkursach krajowych 

i zagranicznych. Z doświadczonymi zawodnikami fabrycznymi Sojką, 

Pavelką, Chovancem, Vrdlovcem i innymi odnieśli szereg sukcesów. 

Chyba najbardziej znaczący był udział w Międzynarodowych Zawodach 

Alpejskich w Austrii w 1949 roku, gdzie Tatraplany zajęły cztery pierwsze 

miejsca w klasyfikacji generalnej. Karel Vrdlovec zwyciężył na Tatraplane 

T 601 Monte Carlo i wygrał Silver Alpine Crossing.”

Na początku lat 50-tych wyprodukowano kilka egzemplarzy samochodów 

formuły Tatra 607, które kopiowały ówczesne przepisy Formuły 1. 

Niestety, „żelazna kurtyna” nie pozwoliła tym samochodom odnieść 

międzynarodowego sukcesu. Zespół zawodniczy Tatra, który w ostatnim 

okresie swojej działalności korzystał z zmodyfikowanych limuzyn 

Tatra 603, zakończył swoją działalność w 1967 roku. Od początku 

lat 70-tych silniki benzynowe Tatra chłodzone powietrzem weszły do ​​ 

oferty specjalnej dla nowego wówczas sportu samochodowego 

– autocross.

Do historii w niezatarty sposób przeszły także konkurencyjne warianty 

ciężarówek Tatra, ale ponieważ byliśmy tylko w muzeum samochodów 

osobowych, nie będę o sportowych ciężarówkach tu pisać.

 Tatra Ecorra Sport V8

„O uczczenie czeskiej legendy zadbały zakłady Eccora, w których zaprojektowano między innymi karoserie dla marki Innotech. Tym razem pod koniec 1996 roku przygotowano wyścigowe coupe Sport V8 na podwoziu Tatry T700, pamiętającym limuzynę serii 613 czyli... końcówkę lat sześćdziesiątych. Pod maską długiego na ponad 5,1 metrów auta znalazła się widlasta, wolnossąca, chłodzona powietrzem ósemka z czterema wałkami rozrządu o pojemności 4,4 litrów i mocy około 400 koni mechanicznych, połączona z 6-stopniową, sekwencyjną skrzynią biegów (początkowo pięciostopniową).

Samochód sportowy na filmie pokazany jest w końcowej części.
 

Pojazd o masie tylko 1150 kilogramów miał rozwijać prędkości 100 km/h w czasie niecałych 4,5 sekund i rozpędzać się aż do 300 kilometrów na godzinę, co stawiało go w pozycji najszybszego samochodu z Czech. Urodziny Tatry miała ostatecznie przypieczętować próba bicia krajowego rekordu prędkości, w który celowało też 220-konne coupe MTX. Na lotnym kilometrze na płycie lotniska Ostrawa w pobliżu miejscowości Mosnov uzyskano średnią 276 km/h. Sukces! Po udanej próbie Ecorra Sport V8 objechała kraj na różnych wystawach, a później brała udział w regionalnych wyścigach długodystansowych (Tatra kontra Gallardo - widok bezcenny), przechodząc w ciągu dekady niezliczone modyfikacje i zmieniła kolor z czerwonego na czarny. Po zrobieniu swojego jedyny egzemplarz spoczął w Muzeum Samochodów Sportowych w miejscowości Lany, położonej 35 kilometrów od Pragi.

 

„Piękne coupe zaprojektowane przez Václava Krála zostało po raz 

pierwszy zaprezentowane publiczności podczas Salonu Samochodowego 

w Pradze w październiku 1991 roku. Nadwozie z włókna szklanego 

z klejonym szkłem zostało umieszczone na rurowej ramie przestrzennej 

połączonej z nitowanymi profilami ze stopów lekkich. Z przodu Králova 

Tatra posiadała składane reflektory, drzwi otwierały się do góry i do 

przodu. Klinowy profil nadwozia wykończono ostro ściętym tyłem 

ze zintegrowanym spojlerem. W sumie w Metalexie zbudowano cztery 

samochody MTX Tatra Sport. Z jednym z nich, inż. Petr Bold w 1997 roku 

ustanowił krajowy rekord prędkości 210,895 km/h.

   Dziś słynną sportową tradycję samochodów Tatra podtrzymuje zespół 

Tatra 603 z Koprzywnicy, założony w 1996 roku przez braci Hajdušków, 

synów Stanisława Hajduška, którzy w 1967 roku jeździli jednym 

z samochodów Tatra 2-603 B5 (pilotnicy Veřmiřovský , Mark) na trasie 

Marathon de la Route. Starannie odrestaurowali ten samochód i jest on 

używany w zabytkowych wyścigach pod górę i na torach w kraju 

i za granicą.”

 

 

https://www.muzeumnj.cz/tatra/expozice/se-sportovnimi-ambicemi

https://www.eurooldtimers.com/cze/historie-clanek/905-tatra-sportovni

-modely.html

https://autogen.pl/dna-135-tatra-ecorra-sport-v8.html

https://3dosetki.pl/aktualnosci/tatra-mtx