Ciągle coś się dzieje.

 

 Ostatni tydzień nabity działaniami różnymi. Najpierw tzw. gabaryty- wywalić wszystko, co zbędne przed bramę w określonym dniu (środa). Zbierają w całej wsi. Mało tych gratów było, bo w zeszłym roku robiliśmy generalnie porządki w piwnicy oraz na strychu. W tym tylko stary parawan, którego nie chce mi się odnowić (ramy z drewna, nowe ścianki z materiału), i dwa stare dywaniki do wyrzucenia.

W czwartek, przy OSP, odbierali „szmaty”- te, nie nadające się do użytku. Mieliśmy wór, który nie załapał się do „Przystani”- kołdry i poduchy. Dorzuciliśmy stare gumiaki, inne buty i coś tam jeszcze. Przy okazji przetrzepałam, po raz kolejny, szafy i uzbierały się następne wory, ale już rzeczy, które poszły do kontenerów PCK. A wydawało mi się, że w zeszłym roku zrobiłam skuteczny porządek z ubraniami, wyrzucając bez litości wszystkie te, do których np. miałam jeszcze schudnąć lub je przeszyć. Marzenia o schudnięciu prawie nigdy się nie spełniają, a przeszywać już mi się nie chce. Zwłaszcza, że mam pełno nowych tkanin  z przeznaczeniem do szycia ciuchów rozmaitych.

Chałupa wyczyszczona z rupieci, półki z ciuchami nabrały pierwotnego poziomu.  

Zwijam przędzę do tkania. A ponieważ  nie mam motowidła, to po jakimś czasie zwijania wygląda to tak. 

 Mógłby Jaskół trzymać ręce w zastępstwie motowidła, ale ja nie chcę. Wiem jak, po pewnym czasie, bolą ręce, trzymane w jednej pozycji, podczas zwijania włóczki. Sama tak musiałam je trzymać, kiedy matka nie miała motowidła. Potem urządzenie kupiła i skończyła się udręka dla moich rąk. Mogłabym też motowidło kupić, jednak dla takiej ilości włóczki, jaka mi jest potrzebna, następny „grat” w domu stałby się tylko zawalidrogą. A tak nawiasem, ciągle szukam jak najlepszej przędzy do tkania. Według tkaczek można wykorzystać każą, no prawie każdą, bo te miękkie sweterkowo- chustowo- czapkowo- rękawiczkowe, tylko utrudniają tkanie. Naciągają się, ślizgają po osnowie i często rozwarstwiają. Przędza do tkania ma być ostra, średniej grubości. Znalazłam taką, jednak jej kolory są do…. Przytłumione, jakby wyblakłe. W dodatku sklep sprzedaje jednorazowo 20 dag jednego koloru i nie ma opcji zmniejszenia gramatury. Zanim się zorientowałam, zamówiłam tę przędzę- 10 kolorów. Teraz mam po dwie grube kule z każdego koloru. 

Przykładowo takie.

Ona nie nadaje się do wzorów o drobnych szczegółach. Może doświadczona tkaczka potrafi taką na gęstej osnowie drobniutkie detale tkać, ja, na razie, czegoś takiego nie umiem. Dobrze, że cena dosyć przystępna, ale tkać będę tą przędzą  do świętego nigdy i o jeden dzień dużej.

Porcje galaretki zrobionej wczoraj. Staramy się "dokarmiać" nasze kolana, dostarczać im kolagenu. Galaretkę robię z różnymi składnikami- jajkiem, kurczakiem, pieczarkami lub ogórkami marynowanymi, groszkiem konserwowym, z łososiem... Co pod ręką akurat się znajdzie. Szybko znika. Ja jem czasem dwie dziennie.  Czy faktycznie pomaga? Nie wiem, natomiast wiem, że na pewno nie zaszkodzi. No i nie tuczy.

   Wyhaftowałam bluzkę.

 Zwykła bluzka z sieciówki, która miała naszyte kwiatki, nic specjalnego. Wydawała mi się smętna w tej jednostajności wzoru. Użyłam nici multikolor, do każdego kwiatka inny odcień i wyszło coś takiego. Niestety nie mam zdjęcia bluzki sprzed haftu. Było, ale gdzieś przepadło, nie potrafię, w tej ilości zdjęciowych plików, go odnaleźć.

Jak zwykle, zdjęcia nie oddają kolorów rzeczywistych. Bluzka nabrała sznytu, ale na zdjęciach tego nie widać. 

Zabieram się do haftu na drugiej bluzce.Tym razem jeansowej.

Dolce vita Bezki. Uwielbia leżeć w tym miejscu. Słoneczko grzeje, płytki chłodzą, woda szumi, wiaterek muska…. Namiastka strumyczka towarzyszy nam od czasu, kiedy zainstalowaliśmy stawek w ogrodzie  (może z 10 lat temu?). Stawek się nie sprawdził, woda szybko zieleniała, mimo częstego zmieniania. Poza tym był dosyć daleko od domu i raczej nie mieliśmy zwyczaju przy nim siadać. Potem zbiornik podryły nornice, zamuliły wodę ziemią, na koniec plastikowy basenik pękł i skończył się stawek. Ale pozostała fontanna. Szukałam jakiegoś ładnego pojemnika, by ją do niego włożyć. Niestety te, które nam się podobały, są poza zasięgiem kasowym. W końcu uznaliśmy, że nie będziemy mnożyć bytów- plastikowa miska (do czegoś była nam kiedyś potrzebna) też dobra. W ostateczności kolorem dobrana do płytek, a fontanna spełnia swoje zadanie- szumi i pluska przyjemnie.

 Dzisiaj, na dole ogrodu, przysiadła kukułka. Fajne to. Nagrałam trochę jej kukania.

I jeszcze ruda.

 O ogrodzie w następnym poście.