O obrzydliwych ślinikach luzytańskich i jeszcze bardziej obrzydliwych ślinikach wielkich
Poradziłam
sobie z nimi parę lat temu (chyba 5/6).
Nagle pojawiły się w ilości zatrważającej i zaczęły mi zżerać ogród. Były
wszędzie. Znajdowałam je na grządkach, trawniku, w lasku, przy oczku wodnym, na
schodach do piwnicy, tarasach, pod donicami, pod samochodami, przyklejone do
bramek, pełzające po palikach przy krzewach, na pniach drzew... Wszędzie pełno
rudych, obrzydliwych, wielkich ślimaków.
Najpierw zbierałam i rzucałam kurom na
podwórko- kury ich jeść nie chciały. Od
sąsiadki dowiedziałam się, że tych ślimaków nawet jej kaczki nie chcą jeść.
Chodzi o gatunek ślimaka nagiego- ślinika luzytańskiego, który jest wielki i
rudy w kilku odcieniach. FUJ!
Dosyć
szybko zdałam sobie sprawę z tego, że pozbierać wszystkich nie dam rady. Znacie to
uczucie bezsilności, kiedy po „nocnych” polowaniach, widzicie, że szkodników
wcale nie ubyło, a wręcz, zdaje się, przybyło.
Ponieważ plaga ślimakowa dotknęła wiele
ogrodów i upraw, sklepy zaczęły sprowadzać środek ślimakobójczy- niebieskie
granulki, które wabią ślimaki i trują je.
Kupiłam
i wysypałam tymi granulkami cały, dosłownie cały, areał ogrodowo-leśny. To, co
potem zobaczyłam było wstrętne, obrzydliwe. Co kawałek, na ziemi leżał ślimak
skurczony, oblany śluzem. Natykałam się
nawet na kilkanaście strutych osobników w jednym miejscu. Potem powtórzyłam całą akcję z sypaniem granulek
jesienią. I od tej pory, przez dwa, trzy lata, nie uświadczyłam tych ślimaków w
ogrodzie. Niedawno znowu się pokazały, ale już w małej ilości. Czy zdawałam
sobie wtedy sprawę z tego, że truję i inne zwierzęta? Nie, dopiero później
zaczęło do mnie docierać, że być może, zaszkodziłam im, mimochodem. Wtedy
ratowałam ogród przed zeżarciem i wcale nie żartuję teraz- tych ślimaków było
multum, na trawnikach brązowo, a w lasku horror. Właziły nawet na morwę i
obżerały liście oraz owoce. Nie bawiłam się w stawianie miseczek z piwem i z
innymi „pułapkami”. Najpierw zbierałam do wiaderka, ale nie wiedziałam, co z
tymi zbieranymi zrobić (nie topiłam i nie roztłamszałam- nie byłam w stanie),
to zdecydowałam się na granulki
Przeczytałam
sporo notek, charakteryzujących ślimaki nagie i wszędzie autorzy piszą o ich
naturalnych wrogach. Jednak traktują wszystkie ślimaki jednakowo, czyli nie
dzielą ich rodziny. A szkoda, bo ślinik luzytański nie ma u nas naturalnych wrogów:
„Jeszcze groźniejsze od pomrowika
plamistego są śliniki. Należy tu wymienić
przede wszystkim dwa gatunki: ślinika wielkiego
o brązowym, brązowo czarnym lub czerwonym zabarwieniu ciała oraz łudząco
do niego podobnego ślinika luzytańskiego
o zabarwieniu czerwonawym. Obydwa gatunki osiągają wielkość około 15 cm
i są bardzo aktywne wiosną. Dlatego im wcześniej zaczniemy z nimi
walczyć, tym lepiej. Bardzo ekspansywny jest zwłaszcza ślinik luzytański,
przywleczony do krajów Europy Zachodniej pod koniec lat sześćdziesiątych
ubiegłego wieku z Półwyspu Iberyjskiego. Obecnie zdobywa on coraz więcej
stanowisk także w Polsce, głównie na południu kraju. Z poczynionych
obserwacji wynika jednak, że ten groźny mięczak może w niedługim czasie
opanować także Polskę północną. Sprzyja mu miejscowy
brak naturalnych wrogów i sukcesywne ocieplanie się naszego
klimatu.” (https://www.mojpieknyogrod.pl/artykul/pelzajaca-plaga-na-grzadkach)
Co
zauważyłam w naszym ogrodzie, przez te lata, jeżeli chodzi o ślinika
luzytańskiego i ślinika wielkiego- wydaje mi się, że te dwa rodzaje śliników współegzystują, wyżerając wszystko co zielone na ich drodze:
-
żywych ślimaków żadne zwierzę nie tyka. Pełza sobie ślimol po trawie, obok
skaczą ptaki (kosy, drozdy) i żaden ptak nie jest tym gatunkiem zainteresowany:
-
zatrutych ślimaków również żadne zwierzę nie je. Nie sądzę, żeby tego rodzaju
padliną zainteresowały się zaskrońce, ponieważ zaskrońce polują tylko na
ruszające się zwierzaki (https://www.schronisko.net/art/natura/zaskroniec-zwyczajny/76sk7uwy).
Natomiast jeże żywią się padliną tylko w wyjątkowych sytuacjach (http://eko.org.pl/lkp/bociek/2002_2/jeze_tupiace.html).
Myślę, że dużą rolę odgrywa tutaj również instynkt zwierzęcia, który każde mu
pozostawić zatrutego ślimaka. Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że zjedzenie
zatrutego ślimaka może zaszkodzić zwierzakowi. Jaka ilość ślimaków jest
potrzebna, by np. jeża otruć nawet nie próbuję przewidzieć, ale wydaje mi się,
że jeden ślimak mu nie zaszkodzi, a drugiego już nie tknie.
-
zatrutych ślimaków nikt nie ruszał. Chodziłam obok nich i nie było widać, by
jakieś zwierzę któregokolwiek ruszył. One szybko kurczą się, potem zanikają po
kilku dniach.
-
od momentu akcji z niebieskimi granulkami, w ogrodzie nadal mieszkały jeże,
zaskrońce, żaby i ptaki. Myślę, że żadnego zwierzaka, przy okazji trucia
ślimaków, nie zatrułam. Nie wiem, co z myszami lub nornikami, jednak tych nie
było by mi żal, bo ryją pod drzewami, kwiatami i krzakami. Natomiast szkoda
było by mi kretów, ale tych akurat jest chyba w nadmiarze, bo co i rusz pojawia
się miasteczko kopców w różnych miejscach ogrodu.
-
nie znalazłam żadnych padniętych zwierzaków- ogród nie jest znowu taki duży, by
padliny nie wyczuć.
Czytam
zdanie ekspertów na temat trucia ślimaków i przyjmuję ich argumenty, ale
uważam, że jeżeli nie ma innych sposobów, to trzeba granulki sypnąć. Przecież
czytam, co ludzie stosują, jakich sposobów się chwytają, by ślimaki
zlikwidować- nic na plagę nie pomaga. Jeden ekspert pisze, że trucizna jest
niehumanitarna, bo ślimak się męczy, to co jest humanitarne? Wyłapywanie ich i
topienie lub miażdżenie?
To,
że posadzimy odstraszające rośliny wokół jednych grządek, lub posypiemy wokół
nich trociny, nie znaczy wcale, że ślimaki pójdą sobie z ogrodu. One po prostu
znajdą inne rośliny do zeżarcia. Ślimolami najmniej bym się przejmowała.
Natomiast chciałabym zastosować taki środek, który uskuteczni na amen ślimaki,
a ochroni inne zwierzaki.
Nie próbuję stosować żadnych domowych sposobów. Mam
pudełko granulek i sypię je po kilka wokół tych roślin, które ślimaki szczególnie lubią i zżerają w pierwszej kolejności.
Tak uratowałam aksamitki, ligularię, trytomię. Przesypuję granulkami również
kompost (niewielką ilością), tu żadne zwierzę na ślimaka się nie połakomi, a
ślimaki nie zdążą znieść jaj.
Jak
nie trzeba, to granulek nie sypię.
Teraz naszym ogrodzie spotykam ten gatunek ślimaka dosyć rzadko. Widocznie tamta
akcja odniosła skutek na wiele lat.
Nie
namawiam do sypania granulek, opisałam, jak sobie poradziłam ze ślinikami
luzytańskimi i ślinikami wielkimi, ale każdy sam wybiera rodzaj „walki” z nimi. Oby skuteczny.
A
tu jest podobno naturalny sposób na
pozbycie się śliniaków- należy zainwestować i wpuścić do ogrodu kaczki- biegusy
indyjskie. (http://hobbydom.pl/kaczki-zjadajace-slimaki/)
Obejrzałam
na YT filmiki z kaczkami, zjadającymi rzekomo ślimaki. Nie bardzo mnie te filmy
przekonały. Nie widać, czy kaczki jedzą śliniki, czy inne ślimaki.
Miłego
dnia
PS.
Pod podanymi linkami jest więcej informacji na temat tej rodziny ślimaków.
