Oooooo, ja cierpię dolę… Przypadek? Nie sądzę.

 

 

Byłabym zdziwiona, gdyby przed świętami coś nie strzeliło. No, bo jakże inaczej, tradycja ta  musi być utrzymana. Fatum czuwa i nie daje o sobie zapomnieć.

W zeszły poniedziałek był serwis do piecyka gazowego w sklepie. Piecyk słabo grzał, pewnie dysze zawalone. Pan sprawdził, wszystko Ok., ale wymienił parę części- kasa bubu poszła i to spora. To „raz”.

W czwartek spadł śnieg, połamał tuje oraz inne krzewy- pisałam o tym. Szkody spore. To „dwa”. 

W tym samym dniu Młoda wróciła zaraz po wyjeździe do pracy, bo kontrolki w jej samochodzie zaświeciły się. Coś siadło. Okazało się, że wszystko w  porządku, ale stresu sporo. To „trzy”.

„Cztery” stało się w piątek. Wieczorem, podeszłam do kominków w oczyszczalni, by sprawdzić, czy otwory w nich śnieg nie zasypał. Musi być wentylacja- w jednym, by łapać tlen do napowietrzacza, w drugi, by odprowadzać ewentualne gazy. Kominki były w porządku, ale nie usłyszałam pracy napowietrzacza. Cicho, głucho, śnieg się skrzy, oczyszczalnia milczy ( nie było też słychać bulgotu przelewającej się w zbiornikach wody).

Wołam Jaskóła, otwieramy dekielek- no tak, faktycznie napowietrzacz stoi. Nie ma dramatu, ale brak napowietrzania w oczyszczalni, to równocześnie brak czyszczenia ścieków, a to znaczy, że do przepompowni leci gnojowica, a potem w świat też.  No, a tu zaraz sobota, niedziela.

Dzwoni Jaskół do serwisu w sobotę (w sobotę nie pracują), by spróbować zgłosić i tu niespodzianka, owszem,  zaraz się pojawi pan Tomek, aby wymienić membrany. No nie wierzę, ale faktycznie, po godzinie przyjechał, wymienił, poinstruował, skasował i pojechał. W świat leci woda klasy II.

Niedziela wieczór- z kranów zaczyna woda ciurkać- nie lecieć wartkim strumieniem, a ciurkać lekko. Pewnie awaria, bo przy takich mrozach pękają rury.  W poniedziałek dzwonię na numer alarmowy wodociągów, pan wysłuchał, ekipa była po godzinie. Ekipa znana, montowała nowe liczniki parę lat temu. Uśmiechają się tylko, idą do piwnicy. Idę z nimi. Oni żartują, że wiedzą, co to może być. No i faktycznie nie pomylili się. Jeden odkręca licznik, ściąga coś z sitka i mówi do drugiego- znowu to samo.

Potem pokazuje mi na sitku reszki zielonej mazi. Pytam, co to jest. 

No i teraz słuchajcie- ta maź to resztki papieru. W życiu nie spodziewałabym się w rurociągu resztek papieru. Może jakiś zbitek glonów, jakieś galaretowate żyjątka, które rozmnożyły się w wodzie, ale papier?

Ano ekipa, która remontuje wodociąg we wsi, używa, do tymczasowego uszczelniania, papieru. I resztki tego papieru płyną sobie z wodą, zatykając wloty liczników. Nie pierwsza to interwencja, którą panowie zaliczyli we wsi, a dotyczyła takiej domowej „awarii”. Przeczyścili oba liczniki, jednak zanim poszli, zapytałam, co będzie, jak ten papier znowu zatka wlot, bo jeżeli tamci go używają to jest prawdopodobieństwo, że znowu sytuacja się powtórzy. Jak się powtórzy, to dzwonić, oni przyjadą i oczyszczą. Zatem, stało się „pięć”.

Chyba w jakąś feralną godzinę padło moje pytanie. Wieczorem odkręcam kran, woda leci bardzo słabo. Jak Jaskół odkręcił prysznic, to w kuchni malutki strumyk leciał. Kiedy odkręciłam dzisiaj rano kran przy umywalce, to ledwo płynęła, bo równocześnie spłuczka wodę nabierała. Do diabła. Zadzwoniłam do serwisu. Odebrała miła pani. Wyjaśniam, o co mi chodzi. Pani tylko zapytała, jakim samochodem była wczorajsza ekipa, bo chce tę samą podesłać.

Mówię jej, że może pogadać z tą ekipą remontową od papieru, by czymś innym uszczelniali, bo przecież te wyjazdy serwisowe kosztują, a przyczyna znana.  Niestety, papier jest TEORETYCZNIE rozpuszczalny, oni już interweniowali, nie da się nic więcej zrobić. Teoretycznie rozpuszczalny, zaczęłam się śmiać.

No to po ptokach, sobie myślę, teoretycznie i nie można się przyczepić, a serwis jeździ i odtyka papierowe korki na licznikach. My to naprawdę jesteśmy bogatym krajem. Trudno. Pytam, czy jak zatka się jeszcze raz, mam dzwonić.  Oczywiście, pośle serwis do wyczyszczenia.

Panowie przyjechali, przeczyścili, pośmialiśmy się, stwierdziłam, że powinniśmy mieć „kartę stałego klienta” i mieć serwisowanie poza kolejką. Na odchodnym jeden z nich rzucił: Jak się zatka, dzwonić. To było „sześć”.

 

Chyba liczba przypadków w prawie serii pączkuje. Jakby za każdym razem ich przybywało.

W każdym razie tegoroczny sezon na awarie, ogłaszam za zamknięty.