Czas nasycony, czyli wszystko w normie.

Na dzisiaj zapowiedział się siostrzeniec z synami, a potem jeszcze zadzwonił drwal, że przyjedzie, bo ma wolny dzień. No i w takiej sytuacji zamiast piec chrust, upiekłam szybkie ciasto.

Od razu mówię- nie mam czasu bawić się w aranżowanie zdjęć. Żadne ekstra talerzyki z ciastem, srebrne łyżeczki, kubeczki, obok jabłuszka, bo to jabłecznik tudzież serwetunie.

Zdjęcia będą w normalnej, codziennej oprawie, a że nasz dom jest do bólu zwyczajny (co bardzo lubię) to i wszystko na zdjęciach jest zwyczajne.

No więc…. No więc upiekłam ciasto z jabłkami. Zapowiedziało się sporo luda, musiałam wziąć podwójną porcje. Pierwszy raz piekłam z podwójnej i miałam pietra, że albo będzie za niskie, albo wyleci z formy w piekarniku. Bo ja to ciasto robię tak "na oko”. To znaczy kroję jabłka  do foremki „na oko”. Ma być do 1/3 wysokości, ale już kilka razy wyciekło mi z formy, czyli jabłek było za dużo.

A teraz miałam nową formę i jeszcze podwójną porcję. Ryzyk- fizyk pokroiłam jabłka i wypełniłam nimi formę do połowy. 

 

Potem ubiłam ciasto, wylałam je na jabłka. Ciasto musi być gęste i przykryć jabłka. Ja jeszcze na pokrojone jabłka sypię cynamon, ale tym razem zapomniałam.

I ciasto ma się piec w 200. stopniach, mniej więcej, 45 minut. Tak jest przy małej formie, a przy dużej? Ganiałam z patyczkiem i co 10 minut, kiedy było już podpieczone, sprawdzałam, czy się w środku upiekło. Gotowe było po godzinie. Zaraz po wyjęciu z piekarnika, posypałam je cukrem pudrem. Cukier się lekko rozpuścił i stworzył taką bezową skorupkę. Potem posypałam pudrem ciasto jeszcze raz, ale już tylko lekko.

Przepis na szybkie ciasto z jabłkami (na małą tortownicę)

- pokrojone (średnie kawałki) jabłek- tyle by zakryły, co najmniej, pół formy (forma natłuszczona, oprószona mąką lub bułką tartą), można je posypać cynamonem lub przyprawą do piernika.;

- 1 szklanka mąki,

- 1 szklanka cukru;

- 3 jajka,

- 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia.

Całe jajka wbić do miski w mikserze, lekko ubić, wsypać do nich cukier, ubić, aż się cukier rozpuści, wsypać mąkę i proszek do pieczenia, jeszcze trochę mieszać. Gotowe ciasto wylać na pokrojone jabłka.

Piec 45 minut w 200 stopniach.

Z tym pieczeniem, to każdy sobie sprawdza, czy się upiekło, bo każdy ma inny piec.

Moje ciasto po przekrojeniu.

 Przy okazji zrobiłam inaugurację nowego miksera. No nie do końca nowego, bo kupiłam go w zeszłym roku, na początku lata. Kupiłam, schowałam do szafki (nawet nie wypróbowałam) i zapomniałam o nim. Do małego ubijania używam trzepaczki w blenderze, a ciasta żadnego nie piekłam przez ten czas. Rok mikser przesiedział w szafce i wczoraj nadeszła dla niego wielka chwila. 

Jestem nim zachwycona i przypomniałam sobie dlaczego taki, a nie inny z tysiącami przystawek, wybrałam. To jest mikser skromny, ma tylko trzy wymienne dodatki- hak do mieszania, trzepaczkę do ubijania i jeszcze takie "skrzydełko" też do mieszania. Finito. Części montuje się na zatrzask. Całość myje się w parę minut. Miskę ma na 4 litry i jeszcze przykrywkę plastikową. Plusem jest 6 zakresów szybkości i ramię podnoszone automatycznie po naciśnięciu guzika. No i jest to mikser planetarny, czyli mieszadło obraca się wokół swojej osi i jeszcze spiralnie wiruje wokół misy. Efekt taki, że nie trzeba z brzegów misy zbierać np. ciasta i podsuwać pod mieszadło, by dokładnie zostało wyrobione.

Takie proste urządzenia lubię:)

A w ogrodzie Armagedon. Czuby tui ścięte, inne tuje wycięte, na trawnikach kupy gałęzi i grubych kawałków drewna. Nie macie pojęcia, ile miejsca zabierają stare tuje. Po ich wycięciu zrobiło się nie tylko jasno i przestrzennie, ale i sporo miejsca pod trawniki. Nie zrobiłam zdjęć, bo widok nieciekawy.  

Dzisiaj interesujące zjawisko na nocnym niebie. Wenus znajduje się w koniunkcji z Jowiszem, a między nimi świeci rożek księżyca. 

Udało mi się zrobić nocne zdjęcie na idiotenaparacie i na tradycyjnym ustawieniu:).

Na górze, nad Księżycem znajduje się Jowisz, pod Księżycem jest Wenus. Następna koniunkcja Wenus z Jowiszem zapowiada się na początku marca. Jak nie zapomnę, wybiorę się na łowy. 

Ptaszora sobie wyhaftowałam. Następny do kolekcji.

 

I na koniec  sierściuch na porannym spacerze.