Ooooooo, ja cierpię dolę....Nie będzie ułatwiania wredom manipulacji.

 

Najpierw- Pkanalia nie potrafił skopiować adresu internetowego z mojego bloga. No i nie skopiuje. Już kiedyś pisałam- zablokowałam kopiowanie treści na moim blogu (zdjęcia można), bo miałam ku temu powody, ważne powody. Zdarzyło się, że jedna i druga wreda skopiowały treści z mojego bloga, wkleiły u siebie- treści wyrwane z kontekstu- i użyły je przeciwko mnie, oczerniając mnie, stawiając w złym świetle. Ponieważ jest w blogosferze kilka osób, które chętnie utopiłyby mnie w łyżce wody, dlatego nie będę im ułatwiać działania na moją niekorzyść. Przynajmniej tak mogę zabezpieczyć sobie spokój.

Oczywiście, że jest inny sposób np. zrzut z ekranu, ale żeby go potem dopracować, by móc wkleić w post, trzeba trochę czasu poświęcić i takiego tekstu, z zrzutu, nie można edytować. A tu pewnie chciałoby się trochę pomanipulować tekstem, jak to miało miejsce u jednej wredy.

Zatem nie będzie łatwej zabawy moim kosztem i tyle.

Jeżeli tekst tego wymaga, podaję źródła z których korzystam. Są to adresy stron internetowych, znalezione w wyszukiwarce. Gdyby ktoś chciał skorzystać, a nie może przecież adresu skopiować z mojego posta, to wystarczy wrzucić w wyszukiwarkę hasło- temat, wokół którego kręci się post lub jest cytat i pokażą się adresy stron- wśród nich na pewno będzie ta z mojego posta.

Jak to się w takiej sytuacji mówi? O tak: Z góry przepraszam za utrudnienia.

 

Latem musiałam kupić nowy komputer. Jest to „11” , czyli ma nowsze oprogramowanie niż moja stara „7”. Wymogło to na mnie sporo nauki, by móc z kompa w miarę szybko korzystać. Dużo jest teraz w nim rzeczy, które ułatwiają obsługę. Wśród nich znajduje się coś, co mi ogromnie pomaga i skraca czas w dotarciu do nowych informacji. Jest to automatyczne tłumaczenie strony. Otwiera się strona i wraz z nią okienko „przetłumacz”. W starym komputerze musiałam treści kopiować i tłumaczyć za pomocą translatora. Teraz tłumaczenie idzie automatycznie. Wszystkie obcojęzyczne strony stały się nagle „czytelne”.

Książki internetowe, których nie mogłam odczytać, bo przecież nie będę całych stron kopiować i wrzucać w translator, teraz są dostępne od razu w j. polskim. Dla mnie, która czyta sporo tekstów popularnonaukowych, jest to ogromne ułatwienie.

 Czytam też blogi pań, które zajmują  różnego rodzaju robótkami, oraz tych parających się tkactwem artystycznym. Ostatnio jedna z nich wybrała się na biwak w góry La Plata. Rozbiła namiot wśród olszyny i relacjonuje o tym, że wśród olch pasą się krowy, a o nich pisze tak:

„Krowy są nieszkodliwe, ale musisz przyzwyczaić się do dźwięków, które wydają w nocy, albo mogą być zaskakujące! Noszę też buty błotne, kiedy tam obozuję... bo kupa się dzieje, a kupa krowie jest WIELKI.” Piękne tłumaczenie- kupa się robi:):):):) No robi się, jakby nie było, robi.

Uwielbiam tłumaczenia blogów robótkowych, zawsze są tam zaskakujące określenia techniczne, których za Chiny nie potrafię rozgryźć. Te wszystkie gwinty, przędza owinięta wokół owczarków, wrapy, chłopię głowę robina, pas białego i czarnego śladu włazu na ramieniu itp. śmieszą, ale i wkurzają, ponieważ muszę główkować, o co chodzi.

Zawsze wtedy działam „na czuja”, mając już jakieś pojęcie o tkaniu albo o hafcie, czy innych robótkach.

 A co w realu?

Babie lato powoli się kończy, ale nadal jest cudnie ciepło. Deszczu jakby więcej, niemniej nie jest upierdliwy. Nadal porządkuję ogród, jednak bez pośpiechu. Co nie zrobię teraz, to wiosną dokończę. 

 

Dzisiaj byliśmy u weta zrobić Bezie pedicure i manicure. No tak to już u piesów jest, że oba „cure” robi się jednemu zwierzowi od ręki. Wycięłam jej kudełki spomiędzy opuszków i teraz Bezka chodzi po domu jak duch- cichutko.

Utkałam dywanik do łazienki w ramach pozbywania się tragicznie miękkiej włóczki. Przyrzekłam sobie, że dopóki nie zużyję przynajmniej połowy tych włóczek, to nie biorę się do tkania gobelinu. No i następna osnowa już na ramę naciągnięta- będzie drugi dywanik. A potem pewnie następny i następny, ponieważ duży wiklinowy kosz jest ciągle wypełniony po brzegi "paskudnymi" włóczkami.

Na ramie.

 Kolorki, paseczki.