Ooooo ja cierpię dolę, czyli o tym, jak śledź stał się katolikiem

 

Słowo honoru, że nie miałam pojęcia, iż tak można wrobić biednego solonego śledzia.

A moje zdegustowanie swoją niewiedzą urosło, kiedy Jaskół stwierdził, że on doskonale o tym wie. Wie, bo czytał Wiecha, za którym ja nie przepadam. I stamtąd dowiedział się, że śledź z cebulką w śmietanie i ziemniaczkami, to po prostu katolik w śmietanie. Oooo ja cierpię dolę …. trzeba mieć wyobraźnię, by w ten sposób nazwać proste danie. 

Nazwa ta występuje w gwarze warszawskiej.

Podobno wzięła się ona od zwyczaju katolickiego, praktykowanego podczas postu. Katolicy, w ten sposób, przyrządzali śledzia, podczas, gdy np. prawosławni jedli w tym czasie wodziankę z chlebem. Śledź, cebula, śmietana- jedno z najprostszych dań. Potem dodano ziemniaki.

Śledzia z cebulką w śmietanie jadano także „na salonach”, o czym pisze Faustyn Świderski w „Odzie do śledzia”.

„ODA DO ŚLEDZIA

O ty! nędzny biedaku, śledziu wymoczony,
Co dziś wszystkie ozdabiasz izby i salony:
Kiedy dziś w ogólności tak cię bardzo cenią,
Rozbitki karnawału z dziurawą kieszenią,
Wykąpawszy dwie doby, jedzą pany, panie,
Przyjmij hołd ci należny i uszanowanie.
Chcąc ci oddać szacunek, gdy nadszedł Popielec,
Z wielką cię afektacją biorę na widelec,
A chociaż, dobrodzieju, dobrze to pojmujesz,
Że mi po salcesonie nie bardzo smakujesz,
Bo nie można po tobie pić lepszego łyku,
Jednak cię konsumuję — bo to mus jak w ćwiku.
Czterdzieści dni jak obszył, będziesz z nami pościł,
Niejeden się na ciebie będzie strasznie złościł,
Ale ty nic nie pytaj, i pal wciąż kazanie,
Niechaj mniejsze święcone przygotują panie,
Niech będzie mniej jaj, kiełbas, placków i ozorów,
A więcej na Wielkanoc prenumeratorów —
Zaręczyć za to mogę — że wszystkie redakcje
W nagrodę swoich zasług na twoje wakacje,
Bez dziękczynnej wdzięczności ciebie nie zostawią,
Z baryłek, coś w nich siedział, pomnik ci wystawią.”

Źródło: https://www.arturczesak.pl/popielcowa-oda-do-sledzia/

Wprawdzie Świderski napisał odę do śledzia zjadanego w Środę Popielcową, ale jestem przekonana, że śledź z cebulką w śmietanie pojawia się na stołach i przy innych okazjach.

W moim domu rodzinnym „katolika’ jadło się na obiad w Wigilię. I ten zwyczaj przeniósł się do naszego domu. Ale ja nie kupuję solonych. śledzi, tylko matiasy w oleju i z nich robię sałatkę śledziową. I nie trzymam się żadnych proporcji.

Biorę płaty śledziowe, kroję na paseczki, cebulę kroję w kostkę i do tego ścieram jabłko. Wszystko doprawiam solą, pieprzem, na koniec daję śmietanę 12 %. Mieszam delikatnie i wstawiam do lodówki, by nabrało mocy urzędowej.

Nie jemy tej sałatki z ziemniakami, tylko z chlebem. W związku z tym zastanawiam się, czy konsumujemy prawdziwego katolika, czy  cyganionego.

 

Zdjęcia z Internetu.

 P.S. Człowiek całe życie się uczy, dlatego napiszę to- nie chcę być posądzana o wyśmiewanie się z którejkolwiek grupy i nie chcę, by ten post potraktowano jako zarzewie jakieś głupiej przepychanki. Człowiek napisze post, użyje jakiejś nazwy, poruszy drażliwy temat, a potem czyta "odnośniki" w różnych miejscach, przeważnie zmanipulowane, jakieś nadinterpretacje, jakieś fałszywe odbiory-  to jest post wesoły, nazwą jestem zachwycona. Nazwa sałatki funkcjonuje  w języku potocznym.

 Tyle o tym, jak mawiał sławny profiler o nazwisku brzmiącym, jak nazwa  niemieckiego majonezu.