A tymczasem... Popielec, Walentynki, jeż i "ślimaki".

 

Środa Popielcowa i Walentynki w tym samym dniu- samo zestawienie wywołuje uśmiech, tak mało to jest realne. A jednak była/były i minęły. Nawet nie wiem, jak to pogodzono, bo mało mnie to interesuje. Śmieszy mnie tylko sam fakt zejścia się, w jednym dniu, dwóch mocno przeciwstawnych tradycji. A przecież Walentynki wywodzą się od imienia katolickiego świętego- Walentego. Dwie skrajne tradycje w tym samym czasie- tu modlitwy i sypanie głowy popiołem, z drugiej strony radość, zabawa i figle miłosne. Ale kto komu zabrania cieszyć się mając popiół na czole? Wszak post zaczyna się dopiero w czwartek.

Przed środą oczywiście ”śledzik” i jak nie obchodzimy ani Popielca, ani Walentynek, to śledzik obowiązkowo zaistniał. Ja jestem Ślązaczką, a na Śląsku zapusty nazywa się „śledzikiem”. Podobno taka nazwa kultywowana jest również na Kaszubach.

 Śledzia trzeba było przepłukać tradycyjnie, a jakże, czystą wyborową, bo ta ryba jest „czystej” godna.

W ogrodzie przedwiośnie króluje. Dwa tygodnie temu obudziły się jeże i kursują po ogrodzie jak małe meserszmity. Udało mi się jednego kolczatka nakręcić. 

Bidulina chyba mocno zapchlona, ale nie miałam zamiaru sprawdzać, jaka zwierzyna wozi się na jeżowym grzebiecie. Drapał się porządnie. Przezimował wspaniale- jest energiczny, ma czyste, bystre oczka i zdrowe "igły". Jeszce nieduży, bo to chyba roczniak. Gdzieś po ogrodzie biega jeszcze drugi podobnej wielkości.

Beza miała wyraźną ochotę pobawić się z kolczastym, jednak nie uśmiechała mi się perspektywa wyłapywania pcheł  z jej futra i pilnowałam, by się za mocno do niego nie zbliżała.
 

Cieszę się, że tak szybko zrobiło się wiosennie, bo mogę spokojnie zrobić potrzebne przecinania krzewów. W zeszłym roku długo było zimno, a  potem trudno było nadgonić wszystkie prace ogrodowe.

Bezka miała kontrolne badanie krwi (staramy się je robić co pół roku). Wszystkie wyniki w normie, to cieszy. W tym miesiącu psia dama skończyła 11 lat- jest w zacnym (nie znoszę tego słowa, ale tu pasuje) wieku.

O polityce nie mam zamiaru pisać. Ogrom świństw i przekrętów poprzedniej władzy przytłacza mnie. A teraz władza jest w rękach, mam nadzieję, ludzi kompetentnych, czyli mogę być spokojna, że w sposób właściwy załatwią, co trzeba. Zresztą, jak długo można się podniecać, pienić się, burzyć, bo coś tam, coś tam ktoś zrobił i w kółko mielić to samo? No ileż można? Nie ma normalnego życia? Oglądam obrady Sejmu, czytam komentarze, oglądam Stankowskiego, Sekielskich, Obirka oraz dziennikarzy Onetu. Informacji mam po kokardy.

W tłusty czwartek nie chciało mi się piec chrustu, a pączka zjadłam tylko jednego (nie lubię), no to dzisiaj upiekłam (pierwszy raz), najprostsze do zrobienia, ciastka Palmiery (polskie ślimaczki)

Składniki:

• 1 płat ciasta francuskiego- ciasto powinno być miękkie  (lepiej XXL, wtedy ciasteczka będą miały więcej nawojów)
• 100 g cukru (zwykły lub brązowy)
• 1 łyżeczka cynamonu (opcjonalnie)
• opcjonalnie stopione, wystudzone masło
  

Uwaga- przed posypaniem cukrem górnej strony płatu ciasta, można go posmarować rozpuszczonym, wystudzonym masłem.

Wykonanie:

- wymieszać w miseczce cukier z cynamonem,

- rozwinąć płat ciasta,

- połowę cukru z cynamonem rozsypać równomiernie na stolnicę i położyć na to płat ciasta, lekko przewałkować, by cukier wszedł w ciasto, (cukier zostanie na spodzie płata),

- delikatnie posypać ciasto resztą cukru z cynamonem i lekko przewałkować, by cukier wszedł w ciasto, (ciasto jest obsypane cukrem na spodzie i górze),

- zaznaczyć połowę ciasta i z dwóch stron złożyć płaty tak, by się krawędzie (krótsze) na środku stykały, czynność powtórzyć w ten sposób parę razy- powstanie wałek ciasta.

***Można to samo zrobić zwijając ciasto do środka z obu stron (są bardziej zaokrąglone). Ja płat składałam.

- wałek położyć stykiem krawędzi do spodu i kroić go na plastry około 1,5 cm

- ciastka położyć na blachę, wyłożoną papierem do pieczenia.

- piec w temp 200 C. ( grzałka góra- dół) aż się zarumienią (około 10 min), następnie delikatnie odwrócić na drugą stronę i znowu lekko podpiec.

Upieczone ślimaczki wyłożyć na talerz do ostygnięcia.

Na blasze przed pieczeniem raczej obraz nędzy i rozpaczy.

Na talerzu, po upieczeniu, wyglądają dużo lepiej.
 

Palmiery mogą mieć różne warianty w zależności od tego,  czym posmarujemy ciasto- mogą to być różne masy: kakaowa, migdałowa, orzechowa, kokosowa albo można płat posmarować różnego rodzaju marmoladą (nie dżemem, który wycieknie podczas pieczenia)

” Ciasto francuskie zostało wynalezione nad Loarą, prawdopodobnie w połowie XVII w. Sami Francuzi nazywają je „pâte feuilletée”, czyli ciastem płatkowym, ze względu na niezwykłą strukturę złożoną z dziesiątek warstw, które przechodzą od miękkich, ciągnących się, po suche, kruszące.”

„Tradycyjny przepis pochodzi od francuskiego malarza i kucharza – Claude'a Lorraina – żyjącego w XVII wieku. Podobno wyrabiał on rogaliki z takiego ciasta dla swojego chorego ojca.”

Natomiast:” Na Kaszubach kultywowana jest legenda, zgodnie z którą miejscowe ciasto, zwane listkowym, zostało upowszechnione w skali światowej przez Francuzów wizytujących Gdańsk pod wodzą Napoleona Bonaparte w roku 1807.”

Podobne do ciasta francuskiego ( listkowego) jest ciasto filo ( również listkowe), które  ma długą tradycję. „Uważa się, że przysmak ma swoje korzenie w starożytnej Grecji, gdzie miał być wyrabiany z oliwą.

 

” Palmier, świńskie ucho, palmowe serce lub słoniowe ucho 

to francuskie ciasto w kształcie liścia palmowego lub w kształcie motyla, 

czasami nazywane liśćmi palmowymi, cœur de France, francuskie serca,

 podeszwy butów lub okulary, które zostały wynalezione na początku XX.  

Ciastka te znane są w Hiszpanii jako palmeras („palmy”) i można je 

posypać kokosem lub czekoladą; można je również kupić 

w większej wersji.W wersji portorykańskiej polane są miodem. 

W Meksyku i innych krajach Ameryki Łacińskiej znane są jako 

orejas („uszy”) ub orejitas („małe uszy”). W Kolumbii są one znane 

jako mariposa („motyle”). 

W Argentynie i Chile znane są jako palmeritas, pochodzące od nazwy 

hiszpańskiej.

 W Japonii nazywa się je Genji Pie. W Indiach nazywane są uszami 

słonia lub sercami francuskimi. W Chinach znane są jako ciastka 

motylkowe. 

W Pakistanie nazywane są sercami francuskimi. 

Na Ukrainie znane są jako вушка („małe uszy”), a w Rosji - ушки

 („małe uszy”).”

https://en.wikipedia.org/wiki/Palmier