A tymczasem rozpoczął się listopad

 

I tak sobie spokojnie minęło to listopadowe święto- na spacerze z Bezką, podziwianiu krajobrazu, „pasieniu oczu” niesamowitymi jesiennymi barwami, na czytaniu książki i oglądaniu meczów tenisowych.

O, właśnie, skończyłam czytać „Wawel” Janickiego. 539 stron interesującego tekstu (do tego jeszcze dochodzi prawie 100 stron przypisów i Bibliografia) połknęłam w niespełna tydzień. Myślałam, że to będą nudy na temat obiektu, ale Janicki świetnie posplatał ze sobą wątki dotyczące architektury, remontów, katastrof itp. jakie miały miejsce na Wzgórzu Wawelskim z wątkami historycznymi (od powstania grodu do końca II wojny światowej).  

 

Teraz zabrałam się za „Barbaricę”- historia Polski przed Mieszkiem I. I już  mnie wciągnęło.

Mimo iż piękna pogoda, cieplutko oraz słonecznie, nie chce mi się porządkować ogrodu, a przydało by się jeszcze trochę w nim popracować.

W donicach, na tarasach i przed domem, kwiaty kwitną obficie i też jeszcze szkoda ich wyrzucać. Wszystko się opóźnia, ale chyba wolę tak, niż pluchy, zimno i paskudnie.

Trochę kolorków jesiennych

Na dole ogrodu, na tej miedzy rosną grzyby.

Za chwilę zrobi się złote, potem czerwone, a potem zniknie.

 Krzaczysko hortensji w ogrodzie siostry, podświetlone zachodzącym słońcem. W realu piękne, na zdjęciu już nie tak, ale też jest klimat.

Listkowe impresje

I stary koszyk z suchym trawami w słońcu jesiennym wygląda ślicznie. Cały się złoci.

Hortensja, która wpycha się na tarasowe schody. Muszę ją przesadzić, a na jej miejsce posadzić coś wąskiego.

Niedzielny poranek- kukurydza ma się dobrze, a mnie wnerwia coraz bardziej. Chciałabym już zobaczyć wschodni kawałek świata.

Udało mi się nagrać sójkę. Najpierw pozowała, potem zwiała i jakąś chwilę trwały poszukiwania, ale już jej nie było.

 

Codziennie nad domem przelatują klucze rybitw. Rano lecą na zachód, po południu wracają na wschód.

 

I to na razie tyle.