Tyle jesieni w jesieni

 Zdjęcia są z końca października i z 1. listopada. Była piękna pogoda-  udało mi się złapać w kadr trochę jesiennej przyrody.Wklejam zdjęcia jak leci. Wszystkie robione w naszym ogrodzie.

"Szyszunie" modrzewiowe. Są lekkie, ale mocno trzymają się gałązek. W związku z tym, na drzewach, krzakach, obok których rosną modrzewie, wisi pełno gałązek z szyszkami. A te akurat spadły na ścieżkę.

Żółte maliny jeszcze owocują. To jakaś późna odmiana. Jest połowa listopada, a na krzakach wisi jeszcze mnóstwo zielonych owoców.

Owoce trzmieliny. W tle alejka sosnowa. Trzmielina kwitnie bardzo nieefektownie małymi białymi, wpadającymi w zieleń, kwiatuszkami. Za to owoce ma przepiękne. Ciemnoróżowe "lampioniki" z pomarańczowym środkiem- jagodą. Potem owoce brązowieją, tracą urok.

Za płotem wyrósł  krzak ognika. Jest jeszcze mały i gubi się w trawach.

Jesienny poranek

Roślinna "metaloplastyka"

 Ostatni na krzaku owoc pigwowca. W tym roku na pigwowcach było mało owoców. Na pigwach też. Zanim dojrzały, podgniły. Nie mam pojęcia, co siedzi w naszej ziemi, ale owoce generalnie gniją już na drzewkach.

Owoce jeżyny bezkolcowej. Ten krzak akurat sam się zasiał ( albo ptaki go zasiały) na dole ogrodu i jest dziki, ma kolce. Jednak owoce tak samo, jak w krzakach macierzystych, dojrzewają dopiero pod koniec października i są kwaśne. W sumie są niejadalne. Krzak zostanie usunięty, zbyt się panoszy. Jego długie pędy sięgają już na miedzę i za płot.

Liść tej jeżyny.

I jeszcze liście z tego samego krzaka jeżyny.

Łodyga z nasionkami nawłoci. Piękne, a równocześnie bardzo ekspansywne są te małe puchate kuleczki. W dodatku nawłoć bardzo mocno się ukorzenia i trudno ją wyrwać z ziemi, a jest to jednak chwast. Zostawiam ją w lasku i przy płocie na dole ogrodu. Tam sobie może rosnąć do woli. I jest jeszcze duży krzak nawłoci przy ogrodzie kwiatowym. Tu pilnuję mocno, by się nie rozsiała i kiedy przekwitnie od razu ścinam łodygi.

Krzak parzydła. W naszym ogrodzie rośnie jeden. Ten jest w ogrodzie obok. Drzewa za nim to już działka siostry

Przekwitła smotrawa wielka. Myli się ją często z omanem wielkim. To są bardzo podobne rośliny, kwitnące żółto (kwiaty podobne do kwiatów języczki lub jeżówki). Smotrawa lubi wyrastać w różnych miejscach ogrodu. Jest mrozoodporna i nadaje się jako ogrodowa zapchajdziura, ponieważ jej krzaki i kwiaty są bardzo dekoracyjne oraz tworzą fajne żółte akcenty na tle zieleni. Przekwitłe też fajnie wyglądają.

Liście sumaka. Wszystkie sumaki wycięłam, ponieważ zaczęły się szarogęsić, wyrastać dosłownie wszędzie. Dorosłe drzewka mocno cieniły i zagłuszały pozostałe rośliny. Ale  jeden został, przy południowej granicy ogrodu. To samosiejka. I mógłby zostać, gdyby nie rósł między płotami  (jest nasz płot, pół metra ziemi niczyjej i równolegle leci płot sadownika) i zacieniał mocno miedzę. Tam się zbiera woda z całej parceli, to miejsce musi być suche, nasłonecznione oraz przewiewne, by szybko ona parowała. Korona sumaka została ścięta, ale pień został i corocznie z tego pnia wyrastają gałązki.

W niedzielę ścięto kukurydzę za drogą przy domu i od razu pokazał się taki piękny widok. To jest cały urok jesieni- kolory drzew na tle ciemnych chmur.

Miłego dnia