I tak to wiosennie się kręci

Przed szóstą obudziła mnie Beza. Bardzo zaniepokojona domagała się uwagi. Otworzyłam drzwi wyjściowe, by ją wypuścić na dwór i nagle zrozumiałam jej niepokój. Zagrzmiało, a ona bardzo boi się burzy. Pierwsza burza tej wiosny przechodziła gdzieś bokiem, bo grzmiało gdzieś w oddali. No, ale pies swój instynkt i swój strach ma- obojętnie gdzie, ale jest i ją słychać. Teraz pada niezbyt intensywnie, na termometrze +14 stopni. Czas bardziej majowy niż kwietniowy. To, co kwitnie w maju, rozkwitło teraz. Tylko kasztan jeszcze drzemie. Trochę mi ten deszcz popsuł plany ogrodowe, ale i tak mam już ponad połowę założonych prac zrobionych.

Kwitną rzepaki (w kwietniu?)- cały samochód pokryty żółtym pyłem, a ja kicham oraz płaczę jak bóbr. Jeszcze tylko kwitnące topole doprowadzają mnie do takiego stanu. Ale deszcz oczyścił powietrze, zmył te pyłki.

Wczoraj przesadzałam amarylisy, zimujące w piwnicy. I z nimi klęska totalna. Miesiąc temu zorientowałam się, że coś mi je zżera. Długo nie szukałam- ślimaczyska dostały się do piwnicy i obgryzły młode, wyrastające z cebul, liście. Całe szczęście, że zauważyłam to w porę, posypałam ślimaksem i parę roślin udało mi się uratować. W ogrodzie, po marcowej inwazji małych wredów, na razie innych ślimoli nie widać. Wycięliśmy cały bluszcz osłaniający taras, bo inaczej nie można było by zrobić remont. Trochę mi szkoda tej zielonej ściany, ale teraz widzę, ile on przestrzeni zajmował. Od razu zrobiło się jaśniej i czyściej, weszło na taras więcej słońca. Z jednej strony taki bluszcz jest piękny, latem zielony, jesienią czerwony a potem bordowy. Z drugiej strony strasznie śmieci. Kiedy kwitnie, a kwitnie obficie, pszczoły na nim pracują- przy okazji płatki sypią się na taras. To samo dzieje się z dojrzałymi owocami. Z nimi jest kłopot większy, bo barwią wszystko na fioletowo. Wiecznie się to wnosi do pokoju, wyjmuje ze szklanek, z talerzy, kiedy jemy na tarasie. Bluszcz rośnie szybko, zostawiamy korzeń, jeżeli zdecydujemy, że znów go chcemy na ścianie, nie ma sprawy, puścimy odrosty.

Wstawiłam bez do wazonu- pachnie na cały dom, a wieczorami w całym ogrodzie pachną jego duże krzewy.

Dzisiaj fotki innych kwitnących już krzewów- żółtej veigeli, łososiowej azalii oraz pełnego bzu "Krasawicy Moskwy"- obcięłam mu dwa strzelające w górę pędy i piękny krzak się z niego robi.

 W lasku obłędnie kwitnie czosnek niedźwiedzi- kępy są coraz większe. Młoda zrywa liście na sałatki bez uszczerbku na urodzie roślinom. Ponoć najbardziej wartościowe są jego zielone liście na wiosnę, przed kwitnieniem, potem stają się trochę gorzkie. Muszę w ogóle spróbować tej zieleniny- dotychczas jej nie rwałam, chcąc by rośliny się bardziej  rozrosły.

Mała Fortegilla- kwitnie zanim wypuści liście. Zawsze wiosną wygląda tak rachitycznie, a potem robi się z niej piękny krzaczek.

Judaszowiec w ogrodzie u siostry, zaraz za płotem. Pięknie się odsłonił, kiedy wycięliśmy, w zeszłym roku, połamane tuje. Też najpierw kwitnie, potem wypuszcza liście.

Zrobiłam kilka (12- dwie zakosiła od razu Młoda) bransoletek boho. Szkoda, że w Polsce takie bransoletki uznawane są z „badziewie’ byle jakie, bo ze szmaty, drutu i koralików byle jak skręconych. Na stronach Etsy czy e-Bayu takie rzeczy są wystawiane i nawet trochę kosztują. No cóż, ja mam frajdę, a bransoletki wezmą udział w akcjach charytatywnych, jak to już kilka razy z moimi wytworami zrobiłam.

Więcej zdjęć i więcej o nich na moim drugim blogu ( kliknąć w zdjęcie na pasku).