Polowanie na myszy.

 

Od tygodnia odchodzi u nas polowanie na myszy. Nie, nie w domu, w domu były dwie, ale się chyba wyniosły. Ja mam nadwrażliwość węchową, od razu  wyczuję zapach myszy czy to w pokoju, czy w piwnicy. Najpaskudniejszy zapach, wręcz smród, wydzielają szczury. Zdarzało się, że taki jeden z drugim zagnieździł się kiedyś w piwnicy i trzeba było, niestety wyłożyć trutkę. Szczury przychodzą z dwóch stron, od sąsiadów, którzy hodują kury. Rzadko szczura widuję i raczej w okolicach parkingu, ale nie jest miłą świadomość, że tu się wokół domu kręcą. I raczej się ich nie pozbędziemy, bo sąsiadom chyba nie przeszkadzają- szczury żyją sobie w budynkach gospodarczych, nie wchodzą ludziom w paradę.

Na myszy polujemy, w moim samochodzie, za pomocą żywołapki. Dotychczas upolowaliśmy trzy. Wszystkie zostały wyniesione na kompost do lasku (bardzo daleko od samochodów) i tam żywe wypuszczone.

Od trzech dni nie pojawiła się ani jedna. Na wszelki wypadek położyłam w bagażniku oraz w środku samochodu saszetki zapachowe z lawendą. Ponoć myszy nie znoszą mocnych zapachów. A swoją drogą ciekawe to było doświadczenie, kiedy jadąc do sklepu, usłyszałam nad głową jakieś odgłosy. Może to były chwilowe odgłosy z drogi, a może to właśnie mysz przeleciała się po podsufitce, która jest plastikowa, twarda i tuptanie na niej słychać. Co zrobiłabym, gdyby mysz pojawiła się na desce rozdzielczej, albo na moich kolanach? Nic, nie grozi mi gwałtowna reakcja i skręt kierownicą ze strachu, tudzież jakiś wypadek z tego powodu. Nie boję się myszy, nie reaguję na nie histerycznie, nie znoszę tylko ich zapachu. Bardziej obawiałabym się, w samochodzie,  osy lub szerszenia.

Wyhaftowałam złotego żurawia. 

Zastanawiam się, dlaczego ludzie narzucają sobie (i innym) kanony w różnych dziedzinach. Na przykład w hafcie takim zwykłym, użytkowym  (nie artystycznym) mało jest wariacji- bukiety z kwiatami ładne, wymuskane, a najlepiej jak są najbardziej realistyczne, pejzaże jak najbardziej, a jakże, naturalistyczne. Kolory zbliżone do naturalnych, złota, srebrna, inna błyszcząca nitka to raczej tylko w haftach vintage- np. w hafcie krzyżykowym (użytkowym) każdy odcień musi się zgadzać z tym w realu, a ja lubię haftować błyszczącymi nićmi, dodają haftom blasku. W tym hafcie zrobiłam akurat tak, jak wskazywała akwarela, która posłużyła mi za wzór. Na niej żuraw ma złote pióra. I to mi się bardzo spodobało.
 

A jesień, złota jesień zaczyna powoli znikać. Coraz więcej liści spada z drzew, coraz więcej drzew ma gołe gałęzie. Wczoraj była gęsta mgła, a potem prześliczny dzień z bezchmurnym niebem. Dzisiaj od rana świeci słońce, ale jest coraz chłodniej nawet przez ten słoneczny dzień. Chłonę całą sobą te resztki złocistości, purpury i brązów. Ciągle jest pięknie kolorowo- ech…. 

 

Wysłuchałam wczoraj pierwszej części Raportu, dotyczącego pracy komisji Maciarewicza. Cały dzień nie potrafiłam dojść do siebie, już w tej części tyle było wstrząsających informacji o  przekrętach, że na wysłuchanie dalszej części nie miałam ochoty. Pozostaje teraz nadzieja, że w końcu prokuratorzy dobiorą się tej całej maciarewiczowskiej bandzie do d….y.

Na kopcu kwitnie jeszcze clematis. Nie byłam w tym miejscu ogrodu od dawna i taka obfitość kwiatów, o tej porze roku, jest dla mnie dużym zaskoczeniem. 

 

Chyba się złamię i kupię kilka sadzonek, by nim obsadzić płot między ogrodami. Właśnie taką, pospolitą starą odmianę kupię, bo ona daje gwarancję, że się przyjmie i zakwitnie. Próbowałam z różnymi, bardziej szlachetnymi odmianami clematisa- nie przetrwały.