"Tulipanowa lambada".

 

 Tkałam go 2 miesiące (w przerwach haftowałam bluzkę w kwiaty). To mój pierwszy gobelin tkany na ramie z gwoździami. Rama ta różni się od ramy z nacięciami gęstością osnowy. Na tej z gwoździami osnowa jest dwa razy gęściejsza niż na tej z nacięciami. Wymusza to kompletną zmianę grubości nitki na osnowę oraz grubości wątku. Dotychczas tkałam na ramie z wcięciami, gdzie osnowa była rzadsza i z grubszej nici, a wątek też był tkany grubszą przędzą. 

W tym gobelinie nie do końca udało mi się dobrać odpowiednie grubości wątku, stąd te falowania tła na górze gobelinu. Wydaje mi się jednak, że one korespondują z łukami płatków i jakoś specjalnie nie rażą. Ale można się pośmiać, że kolory są na rauszu. Można też dać tytuł: "Tulipanowa lambada".

Tu jeszcze na ramie. Te brązowe paski to są  zarobienia,które  będą schowane na lewej stronie gobelinu. 

Gobelin tkałam według wzoru położnego na boku.

Coś takiego.
 

Tak będzie wyglądał po podszyciu osnowy i zarobień. Gotowiec będzie miał 41x27 centymetrów.

Ponieważ dopiero uczę się tkać na takiej ramie, musiałam wiele rzeczy po raz pierwszy przepracować i trochę „przecierpieć”- choćby tkanie pod koniec, u góry, to droga przez mękę, bo osnowa jest już bardzo naprężona, twarda i ciężko przewijać przez nią wątek. Większość góry tkałam igłą tkacką, a normalnie tkam tylko za pomocą palców. Również gorzej ubijał się wątek. 

Taki wzór mnie inspirował. Taki grzeczny z równymi łuczkami....no to musiałam to trochę "zepsuć", bo taki ulizany mi się niezbyt podobał. A w ogóle to jest wzór na haft krzyżykowy.

Starałam się dobrać kolory tak, by niektóre w płatkach, w poszczególnych kwiatach, powtarzały się. Trochę zmieniłam ich odcienie. Liściom również zmieniłam kształt- nie jest taki, jak we wzorze. Wzór  był tylko inspiracją, podstawą, a resztę sobie sama dokomponowałam (jak zawsze). Zresztą kolory dobierałam podczas tkania, co podobno kłóci się z zasadami kolejności powstawania gobelinu, gdzie należy sobie mądrze dobrać wzór, potem kolorystykę i tkać wiernie według tego. I jeszcze słyszę głos instruktorki na filmiku: „I pamiętajcie, planowanie wzoru oraz kolorystyki, jest bardzo ważne, należy o tym pamiętać….” OK., jest ważne, ale nie aż tak, by potem sobie czegoś nie zmienić, dodać, ująć, a tu już w „instrukcji” nie ma o tym mowy. Dlatego nawet nie myślę o jakimś kursie tkackim, bo ja chcę czuć się swobodnie podczas tkania, a nie mieć z tyłu głowy frazy instruktorskie- „to tak”, „tego nie”.

 No nie…nie u mnie coś takiego, mnie nie zależy na wiernym odtwarzaniu czyjejś pracy, kiedy wzór znajduję w Internecie. Ja mam swoje wizje i staram się je realizować. Na razie wizja się zrealizowała, ale technicznie jeszcze dużo mi brakuje.

Technikę tkania można też opanować, kupując kurs u pań instruktorek i nie bawić się w poszukiwanie wiedzy oraz potem samodzielnie męczyć się tkając i prując na zmianę. Te kursy często są one line i instruktorka prowadzi krok po kroku. Ale najtańszy kurs zaczyna się od 50 zeta a kończy np. na 4800 zeta, w zależności od tego, czego ma nas nauczyć. To dużo, nawet bardzo dużo. Przejrzałam program kursu i uważam, że jest on wartościowy. Jeżeli ktoś chce się nauczyć profesjonalnie tkać, to pewnie warto w niego zainwestować. Podstawy tkania (zakładanie osnowy, ściegi podstawowe, zarobienie i łańcuszek, równe brzegi gobelinu itp.), mam już, jako tako, opanowane. W grę wchodziłyby te droższe kursy. Ja rozumiem, że panie artystki tkaczki muszą zarobić, to jest ich praca, one sprzedają swoją wiedzę, którą też niemałymi kosztami zdobywały. I tu nie mam żadnego „ale”. To mnie nie stać na takie kursy. Tym bardziej, że tkam dla przyjemności, żadne wystawy w grę nie wchodzą i nie mam też  zamiaru potem zostać instruktorem tkania.  Nie mam również wyolbrzymionych ambicji zostania hiper- super tkaczką. Każde samodzielne przebrnięcie przez trudność sprawia mi ogromną satysfakcję- sama znalazłam wiedzę, pojęłam oraz  przebrnęłam. Zatem, będę tkała nawet niedoskonałe gobeliny, bo mam takie a nie inne możliwości. I będę się tkaniem oraz wynikami mojej pracy cieszyła, choćby było w nich multum błędów. Tak sobie, po prostu, wyobrażam radosną amatorską twórczość.😄

 Bodziszek, który sam się wysiał, kilka lat temu, w ogrodzie. Dbam o niego bardzo, bo ma kwiaty w pięknym kolorze. Bodziszek szlachetny, ogrodowy, jeszcze nie kwitnie.

Następny gobelin utkam na dużej ramie z wcięciami, bo mi brakuje jeszcze kilku do planowanej "narzuty"/parawanu (?).