Ogród kwiatowy w połowie lipca

 W połowie lipca zrobiłam zdjęcia ogrodu kwiatowego. Ogrodem kwiatowym nazywam tę część posesji, na której mam grządki tylko z kwiatami. Jest to pozostałość po większym ogrodzie, w którym były też warzywa, truskawki i maliny. Przez lata ogród ten kurczył się i obecnie jest nieduży. Rosną w nim tylko kwiaty i to przeważnie byliny. 

Oprócz tego kwiatowego, są jeszcze kępy kwiatów, posadzone w części "parkowej". Tworzą one kolorowe kępy na tle zieleni.  

Ten kwiatowy widzimy z tarasu.  Obeszłam go i zrobiłam zdjęcia z różnych stron. 

Drewno opałowe zazwyczaj tutaj nie stoi. W miejscu, gdzie składujemy drewno, stoją już dwa sągi i tam nie było miejsca. Ale szczerze mówiąc nie przeszkadza mi widok schnącego drewna. W ciepłe dni mocno pachnie.

 Codziennie rano przylatują do ogrodu wilgi. Już przed szóstą rano śpiewają, albo skrzeczą- jak im się podoba. Potem kilka razy dziennie się odzywają. Bardzo mnie to cieszy.

No i pierwszy raz od dwóch miesięcy pokazały się rude. Martwiłam się, bo orzechy na czerwonej leszczynie nie ruszone, nic po pniach nie śmigało, nic przez trawnik kurcgalopkiem nie przelatywało, na morwie tylko ptaszory żerowały... no nie masz rudych, ach nie masz...

Już myślałam, że wrony gniazdo zniszczyły (całą końcówkę czerwca darły się w ogrodzie na brzozach), a tu taka niespodzianka. W dodatku ruda jest autentycznie ruda, a nie ciemnobrązowa.  

W sprawie ślimoli pomrowników- truję granulkami (bez przesady, tylko w miejscach, gdzie rosną roślinki, które lubią np ligularia) i jeszcze żadnego ptaka martwego z tego powodu nie znalazłam.

Prawda jest taka, że ślimol po skonsumowaniu trucizny, wydziela gęsty śluz, cały marszczy się, maleje, robi się czarny i wysycha. Takiego dziadostwa żadna zwierzyna nie tknie.

 A teraz leje, pada, leje....i dobrze.