Miesiąc "pod psem"

Ostatni miesiąc upłynął pod tytułem: „Beza i weterynarze”. Zaczęło się od niedrożności gruczołów okołoodbytowych. Bezka miała kłopoty z wypróżnianiem się. To trudno zauważyć, bo pies coś tam sobie załatwia, ale coraz mniej chętnie idzie za potrzebą. I to zauważyliśmy u Bezy. W życiu nie podejrzewałabym, że coś takiego dopada zwierzaki. A tu okazuje się, że to dosyć częsta przypadłość. Pani weterynarz powiedziała, że są pacjenci (koty, psy), którzy mają taką przypadłość, co najmniej, raz w miesiącu. Gruczoły się czyści (niezbyt przyjemnie dla wszystkich) około 5 minut i po sprawie. No niekoniecznie, bo jeszcze musiałam zmienić dietę psinie. Zamiast puszek z karmą dla psów, wieczorem  Bezka dostaje „zupę” jarzynową z kawałkami gotowanego indyka. Proporcja (mniej więcej) 3:1- trzy łychy zblendowanych, gotowanych warzyw i 1 łycha gotowanego, rozdrobnionego mięsa. Warzywa blenduję z wywarem z nich, dlatego karma jest gęsta, ale płynna. Do tego dostaje dwie porcje błonnika (specjalnego dla psów). Najpierw myślałam, że powącha i odejdzie od miski, bo co to za żarcie. Jednak ona jak dopadła prawie jarskiej zupki, to cała aż się trzęsła od tego zachłannego pałaszowania.

Po tygodniu mieliśmy się zgłosić do kontroli, a w ciągu tego tygodnia, odkryłam na brzuszku duży rumień. No to od razu do weta. Diagnoza- odparzenie. Upały, pies śpi na boku, dużo futra i w dodatku Beza podsiusiuje, co sprawia, że kudełki na brzuszku bywają mokre, drażniące. Ja ją dosyć często myję, ale przy upałach to i tak zbyt mało. No to leczenie oxykortem. Fajnie pomogło. Przy okazji odkryliśmy, że na prawym „łokciu” ma jakiś dziwny odcisk, w jednym miejscu zaropiały. Przy kontroli brzuszka, diagnoza łapki- mozela, która jest u psów nagminna, a jest to odcisk, który powstaje podczas leżenia w określonej pozycji. Na zaropiałą część też Oxykord. Ok., podleczyliśmy brzuszek, przed wizytą kontrolną, Beza zaczęła potrząsać łepkiem i drapać prawe ucho. Noż…. Ktoś pomyślałby, że my, jak przy małym dziecku, wydziwiamy… Pojechaliśmy do weterynarza w tym samym dniu- w minioną środę. Pani doktor stwierdziła, że w prawym uchu jest dosyć mocne zapalenie, a w lewym też się zaczyna.  To zagadka, w samochodzie łagodna klima, nie otwieramy okien, by jej nie zawiało a tu zapalenie uszu. Zastrzyk, a w piątek zakropić uszy i przyjechać do kontroli w poniedziałek, czyli dzisiaj.

A dzisiaj szał pod lecznicą. My trzeci w kolejności, ale przed nami wszedł jeszcze kot, ponoć umówiony wcześniej. Państwo kota wyszli, kot został w lecznicy. No my też umówieni, spieszy nam się, bo Jaskół musi jeszcze po towar pojechać, a to daleko. Po kocie był piesek, który faktycznie był przed nami i jeszcze, och… wniesiono dużego psa zawiniętego w koc. Słabo mi się zrobiło, bo taki widok dla mnie oznacza tylko jedno. Na szczęście pies do szycia, bo go ktoś potrącił. Na szczęście…A zaraz po nas, do lecznicy, dwaj panowie wnieśli „biszkopta” ze sparaliżowanymi tylnymi łapami. I znów mi się zrobiło słabo… bo… wiadomo… nie wiem, co z nim dalej. Weszliśmy z Bezką, pan doktor skontrolował uszy, obejrzał brzuszek, obejrzał łapkę i stwierdził, że wszystko OK.

Równy miesiąc jeżdżenia z Bździągwą na leczenie. Passa taka.  Na razie ma limit wyczerpany i mam nadzieję, że taka seria się nie powtórzy.

 Miłego dnia.